![Nexhat Buzuku – Shokët nuk ekzistojnë më!](https://tvgjilani.com/wp-content/uploads/2024/05/441149863_2641637436000736_7413129933774913888_n.jpg)
Nexhat Buzuku – Shokët nuk ekzistojnë më!
Dikur kishim shokë dhe shkonim te njëri tjetri, takoheshim në rrugë, në kafene, në ëmbëltore, në kinema, në familje (te shtëpia.)
![](https://tvgjilani.com/wp-content/uploads/2024/04/vali-ranch-2.jpg)
Dikur kushim plane për jetën, për shkollēn për udhëtimet, mbrëmjeve takoheshim në korzon e qytetit.
![](https://tvgjilani.com/wp-content/uploads/2024/05/66463993_2550257081665127_5323006347233460224_n.jpg)
Nga: Nexhat Buzuku
Flisnim për vajzat që na pëlqenin…
Flisnim për romanin e fundit që po lexonim, për filmin e kaluar dhe filmin e radhës në kinema.
Atëherë çdo qytet kishte kinema.
Për festa bënim organizime, uronim me kartolina, i dërgonim nga posta në adresa të preferuara.
Çfarë kohe ishte e në çfarë kohe jetojmë?!
Nuk ka më vlera të njëmendëta kulturore, shoqërore e njerëzore si dikur!
Asgjë nuk është kuptimore si dikur!
Nuk i sheh dy njerëz në qytet të bisedojnë me njëri tjetrin!
Përceptime të zymta, ngatërresa urrejtje, sëmundje, trauma, tronditje, nuk e din kush është në rregull e kush i çmendur…
Nuk ka rrëfime pozitive!
Referencë janë luksi, pasuria, mashtrimi, hipokrizia, dekadencë shpirtërore, mungon ajo që e ben njeriun të mirë, mungon mirësia.
Mungojnë përmbajtja dhe vlera, e bukura, njerëzorja; dominojnë forma, dukja, karikatura, maska, kronikat e zeza!
Askush nuk buzëqesh!
Edhe urimet për ditëlindjet janë të ftoha, të zbrazëta!
Edhe përshëndetjet janë të zbehta!
Rrugës duken të ngrysur, të mërrolur, sikur po i ndjek dikush, ose sikur kanë hallet e botës nbi shpinë!
Ç’kohë e egër dhe e vrazhdë!
Ah ditë e re që vonon…
![](https://tvgjilani.com/wp-content/uploads/2023/11/libertas2.jpg)