Morina Bunjaku: Duke nderuar ata që atdheun e deshën më shumë se jetën, ne sot jemi të lirë
Është mbajtur Akademi Përkujtimore për 25 vjetorin e Epopesë së Zhegocit, ku ishin vrarë 25 pjesëtarë të UÇK-së dhe 22 civilë.
Leonora Morina Bunjaku, nënkryetare e Komunës së Gjilanit, e cila ka folur në emër të kryetarit Alban Hyseni, në këtë Akademi Përkujtimore të organizuar në bashkëpunim me shoqatat e dala nga lufta, tha se duuke rikujtuar, nderuar, shprehur mirënjohje të thellë për ata që atdheun e deshën me jetë e që fal tyre ne sot jemi të lirë, të pavarur dhe në një vend demokratik.
E dyta e komunës shtoi se gjithashtu, në nder të një çerekshekulli nga Beteja e Zhegocit është zbuluar Porta e Monumentit të Heronjve të U ÇK-së tek kompleksi i varrezave të dëshmorëve në Gjilan.
Sipas saj Malësia e Zhegocit, më 16 Prill 1999, ishte gdhirë e vrarë dhe e plagosur, e djegur dhe e bërë shkrumb e hi pas rrethimit të madh, me rrathë të hekurt të ushtrisë e të policisë kriminale pushtuese serbe.
Nënkryetarja shtoi se këtë fshat të lavdishëm, arenë të luftimeve të mëdha të 15 Prillit 1999, në mes luftëtarëve të UÇK-së dhe ushtrisë e policisë serbe, e kishte mbuluar aroma e lirisë dhe e kishte pllakosur heshtja e vrarë, sepse kishin rënë në fushëbetejë luftëtarë me armë në duar, Heronjtë e parë të Kombit të Zonës Operative të Karadakut të UÇK-së, të pavdekshmit Pajazit Ahmeti e Alban Ajeti, gjithashtu kishin rënë në pritë, në mision ushtarak të luftës së UÇK-së, Heronjtë e Kombit, të pavdekshmit, bashkëshortët Tefik Zymberi e Hanëmshahe Abdullahu – Zymberi, por edhe ishin vrarë e plagosur, shumë banorë të pafajshëm të fshatit Zhegoc dhe të fshatrave për rreth të malësisë.
Më tej, ajo shtoi se mësuesi Nijazi Osmani, nga fshati Gadish në luftë të pakompromis në mbrojtje të jetës së banorëve ra për të mos vdekur kurrë…
Më 15 prill 2024 u mbushën 25 vite nga beteja më e madhe e luftës së armatosur frontale që është zhvilluar nga Ushtria Çlirimtare e Kosovës e Zonës Operative të Karadakut në Komunën e Gjilanit.
Sipas saj në Betejën e madhe dhe të lavdishme të Zhegocit, përpos që është zhvilluar një nga betejat më të mëdha në mes njësive të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës dhe ushtrisë e policisë, vullnetarëve dhe paramilitarëve çetnik serb, aty jo vetëm kanë rënë më së shumti dëshmorë në numër nga e gjithë Zona Operative e Karadakut, por edhe është bërë edhe terror i pamëshirshëm mbi popullsinë civile dhe duarthatë shqiptare.
Beteja e Zhegoct, ka pasur të veçantat dhe të përbashkëtat e saja që e dallojnë nga betejat tjera të mëdha në nivel të Kosovës. E veçanta ishte, sulmi serb, kishte mision këmbëngulës, të shfarosej me çdo kusht çdo gjurmë e UÇK-së.
“Asnjë herë nuk u arrit, ndonëse goditja për Zonën Operative të Karadakut të UÇK-së ishte me humbje të mëdha, por dëshira për luftë të armatosur kundër pushtuesit, jo vetëm nuk u shua, por ajo pësoi rritje e morri hov të madh”, tha nënkryetarja.
Leonora Morina Bunjaku, tha se ofensiva serbe, mbi pozicionet e UÇK-së, jo vetëm ishte e madhe, por ishte edhe e pamëshirshme dhe brutale edhe ndaj popullatës së pambrojtur shqiptare që ishte duarthatë, por edhe që ishte në ikje e largim të tmerrshëm e lemeritës, sepse njësitet vrasëse dhe skuadronet gjenocidale serbe në hapësirë të gjerë rrethimi të madh, ishin potencial për gjenocid e masakra.
Beteja heroike e madhe dhe e lavdishme, ishte paralajmërimi monumental dramatik, se njësitet luftarake çlirimtare të Zonës Operative të Karadakut të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, ishin përballë situatave të jashtëzakonshme, të cilat sa ishin të vështira aq ishin edhe të mirëseardhura, sepse ishin liridashëse. Zhegoci ky fshat hero i Zonës Operative të Karadakut të UÇK-së.
Ndeshja frontale e 15 Prillit 1999, ishte betejë e madhe, monument legjendarë i Zonës tonë! Kishte luftëtarë e komandantë të mëdhenj çlirimtarë të UÇK-së në atë fushëbetejë.
“Zhegoci ishte paralajmërimi më i madh dhe serioz, se Serbisë pushtuese i ishte vënë kufiri edhe në Zonën Operative të Karadakut, ashtu sikur edhe në Zonat tjera të lavdishme të UÇK-së në tërë Kosovën. Istikamet e luftëtarëve të UÇK-së, ishin barrikada e parë publike e cila i thoshte ndal Serbisë pushtuese, tha nënkryetarja e Gjilanit. Krismat e pushkëve të para të luftëtarëve e komandantëve, Heronjve të Kombit Pajazit Ahmeti dhe Alban Ajeti e të shokëve e bashkëluftëtarëve të tyre, ishin krismat e mëdha jehona e te cilave bashkohej, bashkë bombat dhe raketat e NATO-s nga ajri, që qëllonin dhe godisnin kudo uniformën ushtarako-policore serbe, kazermat dhe objektet e rëndësisë së veçantë të aparatit totalitar shtypës e shfrytëzues, gjenocidal e masakrues, ushtarak dhe policor të Serbisë pushtuese. Gjaku i derdhur lumë për liri, rëniet heroike ballë për ballë të ushtarëve e komandantëve trima e sypatrembur të UÇK-së. Plagët, djersa dhe mundi, të ushtarëve luftëtarë të lirisë, rezistenca e madhe e popullit trim e heroik, ndihma e madhe dhe vendimtare e Nënë Shqipërisë dhe e aleatëve tanë të mëdhenj SHBA e shtete tjera, dhe NATO quan në çlirimin definitiv të Kosovës dhe pavarësinë e saj nga Serbia pushtuese.
“Për më shumë se dy dekada, bashkë me Qëndresën, Diellën, Arbëreshën, Yllin, Dashurinë që i kemi amanet të dëshmorëve si fëmijë e nipa e mbesa të tyre, ne jemi të bashkuar këtu me emrat e të gjithë të rënëve për liri, në emblemën tonë në ndërtimin e lirisë e shtetit si institucione e si popull”, tha Leonora Morina Bunjaku.
