Mehmet Kraja, porosi për shkrimtarët – ata që e dëgjojnë “klithmën e heshtjes’ dhe shohin “ngjyrat e fjalëve!”
Në postimin e tij në rrjete sociale, në profilin personal në facebook, Akademik Mehmet Kraja bënë thirrje për shkrimtarët të shkruajnë bukur për ta bërë botën më të mirë.
Në ditën Ndërkombëtare të Librit, Kraja shkruan në superlativë për shkrimtarët, duke i ciëlsuar të veçantë me artin e tyre të të sghkruarit, të cilët sipas tij, “Janë të vetmit që e dijnë se fjalët kanë ngjyra, e që mund të dëgjojnë klithmën e heshtjes si dhe dritën që vjen nga errësira e zemrës”.
“Ju e dini se librat janë për ëndërrimtarët, por ju e dini po ashtu se libri është një oqean fjalësh, se gjuha dhe shkrimi janë mrekulli të universit. Ju e dini gjithashtu se afër jush rrinë shumë fjalë të gënjeshtërta dhe dinake!”, ka shkruar veç tjerash Kraja.
P o s t i m i
Shkrimtarë, autorë!
Sot është dita juaj. Shkruani bukur dhe bëjeni botën më të mirë. Ju e dini se librat janë për ëndërrimtarët, por ju e dini po ashtu se libri është një oqean fjalësh, se gjuha dhe shkrimi janë mrekulli të universit. Ju e dini gjithashtu se afër jush rrinë shumë fjalë të gënjeshtërta dhe dinake!
Ju jeni të vetmit që e dini se fjalët kanë ngjyra; ju jeni të vetmit që mund të dëgjoni si klith heshtja; ju jeni të vetmit që e shihni dritën që vjen nga zemra e errësirës. Ju mund t’i shihni njerëzit në sy, derisa të pikasni dhembjen dhe trishtimin në thellësi të tyre. Sepse ju e dini se depërtimin e mendjes në gjëra të panjohura, e zbulon vetëm dhembja!
Vetëm ju mund ta shihni shiun që vrapon pas një reje!
Ju e dini se nganjëherë humbja është më dinjitoze se ngadhënjimi, sepse çdo fund i lumtur është një histori që nuk ka përfunduar ende!
Shkrimtarë, autorë!
Sot është dita juaj. Shkruani bukur dhe bëjeni botën më të mirë. Ju e dini se librat janë për ëndërrimtarët, por ju e dini po ashtu se libri është një oqean fjalësh, se gjuha dhe shkrimi janë mrekulli të universit. Ju e dini gjithashtu se afër jush rrinë shumë fjalë të gënjeshtërta dhe dinake!
Ju jeni të vetmit që e dini se fjalët kanë ngjyra; ju jeni të vetmit që mund të dëgjoni si klith heshtja; ju jeni të vetmit që e shihni dritën që vjen nga zemra e errësirës. Ju mund t’i shihni njerëzit në sy, derisa të pikasni dhembjen dhe trishtimin në thellësi të tyre. Sepse ju e dini se depërtimin e mendjes në gjëra të panjohura, e zbulon vetëm dhembja!
Vetëm ju mund ta shihni shiun që vrapon pas një reje!
Ju e dini se nganjëherë humbja është më dinjitoze se ngadhënjimi, sepse çdo fund i lumtur është një histori që nuk ka përfunduar ende!
