Dr. Flamur Hyseni: “Duje” Eurovizionin
Përpjekja me u bë perëndimor është përpjekje së pari, jo logjike, pastaj edhe e kotë! – Ballkanasi është ballkanas, dhe shqiptari shqiptar.
Njejtë është si me u përpjekë perëndimorët dhe vlerat e tyre me i bërë lindore! Kuptohet, kjo “eufori” dhe mënyrë, qasje me gjasë është vetëm te shqiptarët!
Shkruan: Dr. Flamur Hyseni
E njejta po na ndodhë me Eurovisionin, kulturën politike, edukimin, sportin (kolektiv), qasjen për publiken, etj, të cilat çdoherë po i krahasojmë me perëndimorët dhe pastaj po zhgënjehemi!
Kulturat regjionale janë kultura të pa konkurueshme dhe të pakrahasueshme, e aq më pak kulturat kombëtare të cilat as nuk mund të jenë konkuruese dhe as të krahasueshme. Vlerat janë vlera, nuk e përcakton regjioni rëndësinë e vlerave kulturore. Vlerat kulturore nuk kanë hierarki.
Se sa e marrim seriozisht kulturën dhe këngën, kjo dihet, si në Shqipëri ashtu edhe në Kosovë.
Kënga “Duje”, është e tillë (është e mentalitetit kulturor shqiptar), na pëlqeu apo jo, ajo ka kaluar nëpër disa “kritere” vlerësimi në Tirane, për të cilin vlerësim, mos të harrojmë – kishte mjaftueshëm reagime publike në Tiranë dhe në Prishtinë.
Evropa është kontinent i madh, prandaj ka shumë regjione, ka shumë kultura, ka shumë kombe, ka edhe shumë shtete, ka shumë vlera të ndryshme, por, e ka edhe një që quhet Ballkan, i cili është Ballkan, e që nuk mund të bëhet kurrësesi perëndim, si për shembull: Ballkani nuk mund të bëhet Baltik; Ballkani nuk mund të bëhet Skandinavi; Ballkani nuk mund te behet Beneluks; perveçai që është – Ballkan!
Suedia, dhe kënga përfaqësuese e saj doli e para, kurse Shqipëria dhe kënga e saj “Duje”, doli e 22-ta (njëzetë e dyta!).
Ky është sukses për Shqipërinë dhe këngën tonë, e cila në kontinentin e vjetër me një këngë të re, është e 22-ta. – Pra, kënga “Duje”, është siç duam ne, por, jo çka dëshirojmë, sepse këtë të dytën e kuptojmë çdoherë kur bindemi se çka kemi dashtë ka qenë ajo që nuk e kemi dëshiruar.
Të shpresojmë që herën tjetër do ta dijmë saktë çfarë dëshirojmë, pastaj të themi “Duje”.
